Pokrzywka: alergia skórna o wielu przyczynach.

Pokrzywka dotyka około jednej na pięć osób przynajmniej raz w życiu. Jego przyczyna jest czasami oczywista, ale nie zawsze tak jest. Dlatego ważne jest, aby uzyskać informacje, aby uniknąć nawrotu choroby i zapobiec pojawieniu się możliwych powikłań!

Pokrzywka i jej powikłania.

Pokrzywka jest alergią skórną. Charakteryzuje się występowaniem obrzękniętych, czerwonych krostek, pojedynczych lub zgrupowanych w plamy. Powoduje silne swędzenie. Krostki mogą być obecne przez kilka minut lub utrzymywać się przez kilka godzin, i chociaż znikają, inne mogą pojawić się w innym miejscu.

Różne rodzaje pokrzywki.

1. Pokrzywka ostra: jest izolowana i ustępuje samoistnie. Najczęściej ma ona podłoże alergiczne i dlatego pojawia się szybko po kontakcie z uczulającym elementem.
2. Pokrzywka przewlekła: trwa dłużej niż sześć tygodni.
3. Pokrzywka układowa: jest pochodzenia autoimmunologicznego. Wynika ona z zaburzeń funkcjonowania układu odpornościowego. Zmiany chorobowe będą miały tendencję do utrzymywania się w tych samych miejscach, świąd będzie rzadki, może pojawić się gorączka z bólami stawów lub przewodu pokarmowego, itp.
4. Pokrzywka barwnikowa, zwana mastocytozą: charakteryzuje się obecnością białych krwinek w skórze lub w narządach. Krosty i plamy będą stałe, niewielkich rozmiarów. Po potarciu będą miały tendencję do puchnięcia i czerwienienia się.
5. Pokrzywka olbrzymia: obejmuje dużą powierzchnię skóry, dlatego istnieje większe prawdopodobieństwo powikłań.

Powikłania pokrzywki.

Do najczęstszych powikłań należą następujące.

1. Głęboka pokrzywka lub obrzęk naczynioruchowy: ważne jest, aby rozpoznać znaki ostrzegawcze, aby szybko zareagować: uczucie dyskomfortu lub blokady podczas jedzenia i zastój śliny w jamie ustnej. Osoba ta odczuwa wtedy duży niepokój, ma trudności z oddychaniem i może się pocić.
2. Wstrząs anafilaktyczny: Gwałtowny i gwałtowny, należy natychmiast wezwać karetkę pogotowia! Łączy w sobie objawy obrzęku naczynioruchowego z obrzękiem twarzy, wymiotami, bólem brzucha, szybkim tętnem, sennością. Należy pamiętać, że ryzyko wstrząsu anafilaktycznego jest większe w przypadku pokrzywki, która zaczyna się na dłoniach, podeszwach stóp lub skórze głowy.

Przyczyny pokrzywki.

Wiele rzeczy może powodować pokrzywkę, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem. Występuje pokrzywka spowodowana zjedzeniem uczulającego pokarmu. Jest to najczęstsza przyczyna, może również wystąpić w wyniku infekcji lub przyjmowania leków. Wszystkie leki mogą potencjalnie wywołać pokrzywkę. Do najczęstszych należą antybiotyki, leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, znieczulenie ogólne i szczepionki.
Pochodzenie pokrzywki może być również fizyczne, np.:

• silny i długotrwały ucisk wywierany na skórę, więc będzie to obszar wrażliwy;
• niewielki uraz, taki jak pocieranie lub drapanie;
• stymulacja wibracyjna, np. kontakt z maszynką do golenia;
• kontakt z czymś zimnym;
• wzrost temperatury skóry;
• kontakt ze skażoną wodą;
• reakcja na słońce;
• kontakt z niektórymi roślinami: pokrzywy, cedr, bluszcz, algi;
• kontakt z niektórymi zwierzętami: meduzy, gąsienice, mrówki;
• substancje chemiczne;
• przewlekła pokrzywka ma często podłoże psychologiczne, w szczególności związane ze stresem.

Pokrzywka – zabiegi.

Przede wszystkim należy wykryć czynnik, który wywołał atak pokrzywki i unikać go. Wówczas, w zdecydowanej większości przypadków, zaleca się leczenie lekami przeciwhistaminowymi: loratadyną, cetyryzyną, desloratadyną.
W leczeniu pokrzywki z objawami nasilenia, lekarz z reguły podaje adrenalinę do mięśnia tak szybko, jak to możliwe. Łączy to z tlenoterapią, kortyzonem, a także zakłada linię żylną do wypełniania naczyń krwionośnych.
Lekarz wydaje zestaw ratunkowy zawierający zestaw do samodzielnego wstrzykiwania adrenaliny dla osób zagrożonych ciężką reakcją anafilaktyczną oraz instrukcje dotyczące postępowania w przypadku wystąpienia ataku.

Pokrzywka – praktyczne porady.

Unikaj czynników, które nasilają pokrzywkę.
Aby ograniczyć pokrzywkę, ogranicz spożycie następujących produktów:

• pokarmy o wysokiej zawartości histaminy lub powodujące uwalnianie histaminy, takie jak tuńczyk, makrela, wędliny, ser, pomidory lub truskawki
• aspiryna lub niesteroidowe leki przeciwzapalne;
• inhibitory konwertazy lub beta-blokery;
• kortyzon.

Na koniec pamiętaj o nawilżaniu skóry, to podstawa profilaktyki!